4.6.12

Herfsdag -Rainer Maria Rilke

Here: dis tyd. Die somer was só groot.
Laat val U skadu’s oor die sonnewysers,
en lê die vlaktes aan die winde bloot.

Beveel die laaste vrugte om nou vol te wees;
gee hulle nog twee sondeurdrenkte dae,
dring hulle tot voleinding dan en jae
die laaste soetigheid in die swaar druif.

Wie nou geen huis het, sal nou nie meer bou nie.
Wie nou alleen is, sal dit lank nog bly,
sal waak en lees, lang briewe sit en skryf
en sal onrustig in die lanings heen en weer
bly wandel, as die blare dryf.
(Afrikaanse vertaling deur Harald Thiede)

Herbsttag -Rainer Maria Rilke

Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren laß die Winde los.

Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gib ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süße in den schweren Wein.

Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.