2.11.13

Die Stad -Theodor Storm

Langs die grys strand, langs die grys see,
half eenkant lê die stad;
waar newels oor die dakke vee
en deur die stilte druis die see
aaneen, al óm die stad.

Geen woud ruis hier, geen voël roep ooit
die maat wat by hom pas;
net in die herfs die kras gekrys
wanneer die trekgans deurnag reis
en strandlangs swiep die gras.

Tog klou my hele hart aan jou,
grys stad daar langs die see;
die tower van my jeug sal bly
en soos ʼn glimlag rus op jou, my
grys stad langs die see.
(Afrikaanse vertaling deur Harald Thiede)

Die Stadt -Theodor Storm

Am grauen Strand, am grauen Meer
und seitab liegt die Stadt;
der Nebel drückt die Dächer schwer,
und durch die Stille braust das Meer
eintönig um die Stadt.

Es rauscht kein Wald, es ruft im Mai
kein Vogel ohn' Unterlaß;
die Wandergans mit hartem Schrei
nur fliegt in Herbstesnacht vorbei,
am Strande weht das Gras.

Doch hängt mein ganzes Herz an dir,
du graue Stradt am Meer;
der Jugend Zauber für und für
ruht lächelnd doch auf dir, auf dir,
du graue Stadt am Meer.